Хоҳараш чӣ пирожни ширин дорад ва ин хел булочкаҳои болаззат! Вай тасмим гирифт, ки бародари калонии худро писанд кунад, ки барои он ба вай куннилингуси дараҷаи аввал дод. Аз ҳама тааҷҷубовар чӣ буд, бародар ба назар чунин менамуд, ки ҳатто дар сӯрохи худ хӯрдааст, шояд вай дар ҳаб бошад? Аммо он хеле ширин баромад.
Ин аст он чизе ки ёвари шахсӣ барои он аст, ки ҳамеша дар он ҷо бошад, вақте ки сардор мехоҳад, ки вай бошад. Ва он чизеро, ки ӯ талаб мекунад, иҷро кунад. Ин мард хост, ки шиддатро рафъ кунад — ёрдамчй дар наздаш буд, бе дудилагй ва аз вай истифода бурд. Ба кавли фарьёду охи у хулоса мебарорад — ин кор ба у маъкул аст!
Хуб аст, ки вай яхмос мемаксад, бо забонаш мисли дик навозиш мекунад. Бачањо аз нигоњи фоњиша ва рафтори духтари дастраси ў бедор шуданд. Вақте ки panties вай царакат ба поён ман дар як маротиба, ки вай медиҳад, дар хари на камтар аз вай дар рухсораи мегирад. Чизи хуби ин гуна фоҳишаҳо дар он аст, ки онҳо метавонанд аз ҳар як воридшавӣ баҳои баланд гиранд. Ва табиист, ки муштарӣ рад карда намешавад. Ва холӣ кардан дар ҳама сӯрохиҳо қонеъ кардани нафси худ аст!!\
Хайр, хар ду бо у алокаи чинси карданд, ачоиб буд, ки бо хохиши у сеяки он набуд. Ду поддон, ё дикҳо, босуръат ҳаракат мекарданд, ҳатто бо шарики дилчасптарин шумо чунин эҳсосро ба даст оварда наметавонед.